Sabrina Duyck

 

Sabrina Duyck is opgegroeid met zeer jonge ouders en een zus in Egem, een dorp in zandlemig Vlaanderen waar de 305 meter hoge VRT-zendmast prijkt. Haar studies verpleegkunde brachten haar uiteindelijk naar de Europastad Tielt. Ze ontmoette er de vrouw van haar leven, Hilde Van Maele en omwille van haar job als algemeen directeur in het zorgbedrijf van Tielt zijn ze er intussen al 22 jaar blijven plakken. Ze kregen twee dochters: Nore, 13 jaar en Matiele, 11 jaar en met nog twee kattinnen in huis hebben ze een warm en uitsluitend vrouwelijk nest. Haar werkplek bevindt zich al elf jaar in de regio Brugge waar ze als verpleegster werkt bij een team huisartsen. Daarvoor werkte ze in de bedrijfswereld als ‘product supportspecialist’ van incontinentiemateriaal. In deze job overschreden haar taken héél vaak de landsgrenzen en in die zalige, nog onbezonnen tijd reisde ze letterlijk de wereld rond.

Haar levensfase van nu is iets minder avontuurlijk, maar 95% gefocust op hun meisjes. Hun vaatje op tijd en stond bijvullen met aandacht en liefde, vraagt toewijding, iets wat ze heel graag doet. Daarnaast is ze ook geboeid in het ontmoeten van mensen, het volgen van opleidingen én uiteraard … in het lezen van boeken.

“Ik verslind boeken die mij iets bijbrengen en haak af bij oppervlakkige boeken, vaak fictie en thrillers. De verhalen die ik lees, moeten verwarren, verontrusten, mij doen nadenken en graven in de diepte van het mens zijn. Ik wil er van leren en groeien en de allerbeste boeken brengen voor mij verandering! Meteen ook de wens die ik heb voor de lezers van mijn eigen boek.”

 

De ontsluiting

Het boek ‘De Ontsluiting’ is haar debuut en is er gekomen vanuit haar passie om mensen te helpen. Schrijven was van kind af haar ‘ontlading’ en uiteindelijk leerde ze al schrijvend praten met haar arts over een diep opgesloten trauma:

 

Sabrina zit vast in haar verkrachtingsverhaal. Ontelbare flash backs en hevige angst vormden haar tot een gecamoufleerde lijder. Ze probeert het leven te leven. Als ze na een ellendig parcours met zes verloren zwangerschappen uiteindelijk mama wordt, valt het gewicht van de verantwoordelijkheid om twee dochters ‘onverkracht’ groot te brengen als een bom op haar. ‘Als gedachten stoppen met ratelen en als ik de pijn niet langer onthoud, dan zal het beter worden’, troost ze zichzelf. Maar hoe? Elke inspanning tot ‘een beter leven’ wordt verhinderd door die ene herinnering.

De veel te lang uitgestelde afspraak bij de psycholoog moet een uitweg bieden maar ze vindt er geen vertrouwen en kan niet praten, ze kan alleen maar zwijgend voor zich uit staren tijdens die consultaties. Ja, knikt ze op de vraag of er zelfmoordgedachten zijn. Op basis van dat antwoord wordt ze gecolloqueerd. Zonder een daadwerkelijke zelfmoordpoging, zonder controleverlies en zonder enige verslaving wordt ze onaangekondigd opgehaald op haar werk en opgesloten. De psycholoog vindt haar een gevaar voor zichzelf én haar omgeving, herkent niet dat een diep trauma verscholen zit en dat vertrouwen vinden voor Sabrina intens moeilijk is.
De verplichte opsluiting brengt nog meer trauma, de vernederingen en het niet geloofd worden dwingt haar bijna echt naar het verlangen om op te geven of om zichzelf levenslang te verdoven. Maar tijdens de wekenlange isolatie in haar ‘cel’ van vier op vier meter groeit een nog krachtiger verlangen naar leven, naar vrijheid, naar zuurstof los doorheen het middenrif tot diep in haar buik.

Na de opsluiting ontmoet ze een bijzondere vrouw. Een arts, coach, maar vooral een moedig mens. Dokter Patricia Vanoutrive is de persoon die haar wél kan begeleiden in haar hersteltraject. Een heftig parcours dat evolueert van overleven naar durven slachtofferen en uiteindelijk naar echt leven! Dokter Vanoutrive leert haar kiezen tussen licht en donker. Sabrina’s donkerte staat voor de eenzaamheid, de figuurlijke opsluiting die ze al zolang voelt en de triggers die haar dagelijks terugbrengen bij haar herinneringen. En het licht staat voor een gegroeid bewustzijn, inzicht in haar trauma en vrijheid of ‘ontsluiting’. Ze werken hard en vinden de uitweg! Uiteindelijk durft Sabrina alles omarmen en ‘het’ er laten zijn, zodat het haar (n)ooit meer (los)laat!

 

De ontsluiting  is een heftig non-fictie boek, schokkend, maar ook zalvend en warm. Sabrina heeft een zeer aangename schrijfstijl die je meesleurt in het verhaal alsof je er middenin staat.

We zijn vereerd dat we haar boek, haar verhaal, mogen uitbrengen. Welkom bij StoryLand, Sabrina.