Jean Paul De Corte
Jeap-Paul is arts, geboren in 1948. Hij is ook tropenarts, heeft sportgeneeskunde gedaan (10 jaar nationale ploeg van de atletiek), is arbeidsgeneesheer en huisarts geweest en is schepen geweest te Wetteren. Hij heeft maar liefst 7 universitaire diploma’s behaald omdat hij graag studeerde. Hij is eveneen oud leerling van Don Boscocollege Zwijnaarde, wat hem ook heeft getekend en gevormd. Bovendien was hij er hoofdredacteur van het schoolblad.
Duidelijk Jean-Paul is iemand die er durft invliegen en die geen blad voor de mond neemt. Wat hij heeft meegemaakt tijdens de moorden van Soeur Mourire en de treinramp van Wetteren houdt hem nog steeds bezig. Er zijn fouten gemaakt en mensen gestorven die nog in leven hadden kunnen zijn indien men naar andere mensen had geluisterd en sneller had ingegrepen.
Godfrieda, zuster Euthanasie en De Treinramp in Wetteren
“Zuster Godfrieda, de treinramp, vele belevenissen hebben mijn pad gekruist. Ik was getuige en betrokkene op de eerste lijn.”
Het verhaal van Godfrieda condenseert zich uit de mist zonder dat iemand weet waar en hoe het precies begon. Het heeft wel een einde met de dood die alles toedekt en doet vergeten.
Het verhaal van de treinramp, de giframp uit Wetteren heeft een duidelijk afgelijnd begin maar eindigt in de mist, in een smog waar niemand nog iets ziet en waar, ook hier, de dood van de machinist alles heeft toegedekt.
Doden hebben geen stem, ze zijn een gemakkelijke zondebok en met hun lichaam verteert ook de schuld van hen en alle anderen, van oversten, artsen, treinbazen tot falende overheid, onbekwaamheid van een gouverneur en burgemeesters. Wat overblijft is een verhaal dat de protagonisten vele jaren later met cynische fierheid kunnen vertellen als een heldendaad waarbij het eigen falen tot een verzinsel is verworden.
Als arts en politicus was Jean-Paul De Corte nauw betrokken bij beide gebeurtenissen, hij heeft mensen gewaarschuwd maar kreeg van niemand gehoor. In dit boek vertelt hij de zaken zoals hij ze heeft waargenomen, analyseert hij wat er is misgelopen en wijst hij de verantwoordelijken duidelijk met de vinger.
Het boek is geen droge opsomming van de feiten, maar leest als een thriller. Je valt van de ene verbazing in de andere. Jean-Paul stelt zich kwetsbaar op, maar zijn waarheid moest verteld worden.
Van harte welkom bij StoryLand, Jean-Paul.