Over Chris Taes

Wij denken wat u zegt is het nieuwste boek van Chris Taes. Zijn CV op Wikipedia is ronduit indrukwekkend.

Hij studeerde in 1977 af als licentiaat Germaanse filologie aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij werd leraar aan het Sint-Albertuscollege in Leuven tot in 1984. In 1983 werd hij hoofdredacteur van Radikaal, het tijdschrift van de CVP-Jongeren.

Van 1984 tot 1989 was hij eerst perschef en nadien chef buitenlandse betrekkingen op het kabinet van Gaston Geens. Van 1986 tot 2001 was hij lid van het nationaal CVP-partijbestuur. Vanaf 1989 was hij opnieuw leraar aan het Sint-Albertuscollege en werd er in 1992 directeur. Van 1995 tot 2001 nam hij politiek verlof, om de functie op te nemen van algemeen CVP partijsecretaris en politiek coördinator onder de voorzitters Johan Van Hecke, Marc Van Peel en Stefaan De Clerck.

Chris Taes was sinds 1987 in zijn gemeente Kortenberg gemeenteraadslid en werd in 1995 burgemeester. Van 2001 tot 2006 belandde zijn partij in de oppositie. In 2007 werd hij weer burgemeester met de bevoegdheden politie en veiligheid, brandweer, mobiliteit en verkeersveiligheid, burgerzaken, kerkfabrieken, informatie en communicatie. Na de verkiezingen van oktober 2012 bleef hij deze functie bekleden. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 was hij nog wel lijstduwer, maar zoals hij had aangekondigd, nam hij geen nieuw politiek mandaat op. In april 2019 verleende de Vlaamse regering hem de titel van ere-burgemeester.

Chris Taes zetelde in de provincieraad van Vlaams-Brabant sinds december 2000. Hij was achtereenvolgens voorzitter van de raadscommissie personeel en informatica en van de raadscommissie ruimtelijke ordening, verkeer en mobiliteit. In 2012 werd hij CD&V-fractievoorzitter en sinds 1 januari 2015 was hij voorzitter van de provincieraad van Vlaams-Brabant; waar hij An Hermans opvolgde. In december 2018 legde hij de voorzittershamer neer en nam hij afscheid in de provincieraad.

Chris Taes is weduwnaar en vader van twee kinderen. Hij is de zoon van Felix Taes, voormalig burgemeester van Erps-Kwerps en in 1977 de eerste burgemeester van de fusiegemeente Kortenberg. Ook zijn grootvader, Isidoor Taes was burgemeester van Erps-Kwerps.

In 2016 schreef hij een boek over zijn overleden echtgenote, Claudine Loterman, die vijf jaar lang vocht tegen uitgezaaide borstkanker. “Weg van jou. Voluit leven met de dood in het lijf” is uitgegeven bij Schrijverspunt.nl. Het boek is eerder een ode aan het leven en de liefde dan een relaas over het onvermijdelijke afscheid.

Nu brengt hij met StoryLand  zijn zesde boek: Wij denken wat u zegt uit.

 

Wij denken wat u zegt

De onverdraagzaamheid en het openlijke extremisme in onze samenleving nemen elke dag toe. Vooral de vanzelfsprekendheid waarmee mensen zich agressief en ongeremd afzetten tegen anderen, is verontrustend. Samen met een vernauwd identiteitsdenken, leidt deze tendens tot een verbrokkeling van het sociale weefsel en tot een ondergraving van het draagvlak voor een open, vrije maatschappij. In vrijwel alle aspecten van ons persoonlijke en maatschappelijke leven voert het zwart-wit denken een genadeloos offensief.

In het boek worden vijf centrale factoren geanalyseerd die polarisering aansturen: taal, (sociale) media, het financieel-economische systeem, het onderwijs en de politiek. Die exploratietocht gebeurt niet alleen vanuit een theoretisch kader, maar ook vanuit mijn persoonlijke ervaring. Op het einde van elk hoofdstuk vindt de lezer bruikbare tips om te depolariseren.

Taal speelt een cruciale rol in het proces van verruwing en extremisering. Met fragmenten uit de literatuur en met zakelijke teksten wordt aangetoond dat communicatie via taal in vrijwel alle gevallen manipulatief is. Soms ligt het er vingerdik op en gebeurt het bewust en herkenbaar. Maar meestal is taal een sluwe, slinkse verleider.

(Sociale) media smeken om aandacht met spectaculaire berichten die scherpe, emotionele reacties uitlokken. Nuance en grondige analyse zijn contraproductief. Clicks doen de kassa rinkelen. We moeten dringend van algoritmische segregatie naar algoritmische connectie.

Het financieel-economische systeem is de meest onderschatte polarisator. Het is superdominant, het zet mensen en groepen tegen elkaar op, het bedreigt de leefbaarheid van onze planeet en vergroot de kloof tussen rijk en arm.

Het onderwijs evolueert dan weer op een heel andere manier naar een gevaarlijke vorm van eenzijdigheid. Het focust te veel op instrumentele kennis en vaardigheden en is te weinig een school voor het leven.

En de politiek laat het al te vaak afweten als creatieve regisseur van transitie en emancipatie. Dat biedt populisten de kans hun slag te slaan.

Toch moet dit plaatje niet moedeloos stemmen. Inzicht in de mechanismen die ons denken vernauwen, die ons anderen doen haten of die ons reduceren tot een nuttigheidsfactor in een maatschappelijk systeem, leidt immers tot bewustwording. Bewustwording is de motor van engagement. En geïnformeerd engagement is de weg naar duurzame verandering.

Het is zeker geen braaf betoog geworden. Er wordt met de nodige argumenten geschopt tegen flink wat heilige huisjes. Tegelijk worden ook strategieën aangereikt die helpen afstand te nemen van manipulatie, onverdraagzaamheid en vervreemding.

Dat maakt het boek geschikt voor een breed publiek met een brede interesse.

Chris Taes is een minzaam man. Je hoeft het niet altijd eens te zijn met zijn theorieën, maar het boek stemt tot nadenken. Automatisch ga je kritisch worden, dingen en gebeurtenissen  in een ander perspectief zien. Het is zalig om met deze man te praten net zoals je onder de indruk zal zijn wanneer je dit boek leest. Dat is ook de reden waarom we ons vereerd voelen dat StoryLand dit nieuwe pareltje van hem mag uitgeven. Hartelijk dank Chris.