Roger Pauly is zaterdagavond 4/5/2024 overleden.

De meesten onder ons kennen Roger Pauly als een gedreven voorzitter van de Gezinsbond, vroeger de Bond van Grote en Jonge Gezinnen, maar daarvoor had hij er reeds een zeer lange actieve carrière achter de rug.

Hij was leraar toegepaste wetenschappen; lid centrale leerplancommissie (Guimardstraat Brussel) Voormalig medewerker: Limburgs centrum voor onderwijs begeleiding. (Lico); vso-coordinator. Inzake vorming: voormalig spreker en schrijver van thema’s met betrekking tot man-vrouw relatie en opvoedkundige thema’s voor tal van organisaties: o.m:, gezinsbond; KVLV; verloofdencursussen; gezinskringen; jeugdverenigingen; ondernemingen en inzake gezinsbeleid, ook voor politieke partijen.
Gezinsbond: periode tussen 1967 en 2012: voorzitter; afdeling Herk-de-Stad (12j); Gewest Hasselt(16j.); Provinciaal voorzitter Limburg(14j); Nationaal secretaris (6j) en Nationaal voorzitter (12j).
Mede auteur van het boek:” het laatste jaar van de klaproos.” Auteur van het boek:” De crisis in onszelf”. Lezingen: “over mens en samenleving ” voor tal van organisaties, om: Davidsfonds; schooldirecteurs, ondernemers en sociale organisaties. Erepenning van verdienste vanwege de Vlaamse regering op 17/12/2011.

‘Louter toeschouwer zijn, zonder engagement, is een steriele bedoening.’ 

 

Deze uitspraak van hem typeert hem volledig. Hij bleef nooit bij de pakken zitten en was steeds een graag geziene gastspreker op diverse evenementen. Zijn levenswijsheid bleef hij neerpennen in diverse boeken.

 

DE WERELD VAN MORGEN

Zijn laatste boek, “De wereld van morgen” draagt de ondertitel “Een nieuwe tijd ontwaakt”.  Roger heeft zich zijn hele leven ingezet voor het welzijn van zijn medemens.

“Alle grote problemen in de rijke westerse wereld, hebben te maken met onze manier van denken, leven en welvaart produceren. Aan de buitenkant zien we de neergang in de natuur: bosbranden, stormen met orkaan kracht, overstromingen..enz. Ze zijn gelinkt aan de klimaat problemen. Aan de menselijke binnenkant hebben we de talrijke ziekten van de ziel: burn-outs en psychische problemen. Therapeuten zullen het tij niet keren.” schreef hij.

Roger was zich bewust van zijn leeftijd en wou dat ook na zijn dood mensen zich konden optrekken aan zijn levenswijsheid. Daarom ‘moest’ hij dit boek schrijven, zo vertelde hij in een interview, enkele maanden geleden. https://www.youtube.com/watch?v=oC5xnyNVwP8

 

De wereld transformeert. Materie maakt plaats voor het niet-stoffelijke; mannelijke dominantie ruimt baan voor vrouwelijke waarden en eigenschappen. De wereld morgen wordt minder tastbaar en méér vrouw.

Roger Pauly beschrijft in ‘De Wereld van Morgen’ hoe die evolutie vorm geeft aan de beschavingsvoortgang. Niet de mens hanteert de stuurknuppel in de grote omwenteling die zich straks voltrekt. Deze is integendeel voorwerp en vrucht van een grondstroom in de beschavingsgeschiedenis die diepgeworteld en alomvattend is. De auteur ontvouwt het wezen en de kern van die evolutie en verweeft hierbij naadloos maatschappelijk-historische omslagpunten met de natuurwet van de tegenpolen en de basisprincipes uit de kwantumfysica. Hij legt verbanden tussen de pandemie van beschavingsziekten – de ziekten van de ziel – en het klimaatverval en ontsluiert hoe beide vormen van lijden stroomstoten voor verdere groei betekenen. In de crisis van vandaag kiemt de voortgang en vooruitgang van morgen.

Het raakt de mens in de drie dimensies van zijn leefwereld, en dus ook in wat hem overstijgt.

Roger Pauly was een minzaam man, warmhartig en een begenadigd spreker. Zijn kijk op de wereld was verfrissend en bemoedigend. We zullen hem dan ook hard missen.